Tekenen is een goede oefening om je aandacht ergens bij te houden. Als we iets willen tekenen, moeten we onze aandacht er bij houden. Een tekening kan verraden op welke momenten je aandacht verslapt was. Door je aandacht erbij te houden, door te blijven kijken, kun je dingen gaan zien die je eerder over het hoofd zag, omdat je blik weer weg dwaalde.
De anekdote hieronder verhaalt over wat ik begon te zien toen ik op vakantie een boom ging tekenen.
Ik zit op een campingstoel in de schaduw naast de caravan. Het is heet. Vijfendertig graden. Te heet om eropuit te gaan. Vóór me staat een boom. Ik besluit de boom te gaan tekenen.
Ik pak mijn potlood en tekenblok en begin. Voor me zie ik de boom en ik zie struiken en grassen en de bodem waarop die staan. Nu ik dat zo zie realiseer ik me dat de grond rond de boom een voedingsbodem vormt voor die struiken en grassen, en omgekeerd. Natuurlijk, ze zijn er neergezet door de campingeigenaar, maar ze leven naast en met elkaar. Op de boom zie ik korstmossen. Op zijn beurt vormt de boom voor hén een voedingsbodem. In de struiken zie ik een vogeltje heen en weer wippen. Een ander vogeltje komt erbij. De ruimte tussen de takken beschermt hen tegen de brandende zon, althans dat vermoed ik. Langs een grasspriet kruipt een kevertje omhoog. Een vlinder fladdert rond de struik en nipt zo nu en dan aan iets. Een sliert mieren kruipt langs de boom omhoog, een andere omlaag. Ik kan het niet zien, maar waarschijnlijk hebben zij een nest gemaakt in de grond tussen de kluwen wortels van boom, struiken en grassen.
Voordat ik begon te tekenen zag ik een boom. Nu, na het Zen Zien Tekenen realiseer ik me dat ik een hele leefgemeenschap zag: allerlei levensvormen in afhankelijkheid levend met en naast elkaar.
